Kiedy czuję, że ktoś jest nieprzygotowany psychicznie, nie daję od razu umowy do podpisania, tylko proszę, żeby zastanowił się kilka dni, a ja umowy prześlę na maila. Rozwód – Jaka strategia? Rozwód to naprawdę bardzo ważny krok i uważam, że niekiedy jest on konieczny. To jedyna droga do Twojego szczęścia. Kiedy rozwód z powodu choroby psychicznej małżonka nie będzie możliwy Sąd może nie uznać choroby psychicznej małżonka jako dostatecznego powodu do rozwodu, w sytuacji, w której choroba ta jest chorobą uleczalną, a małżonek podjął proces leczenia, a dodatkowo choroba ta nie wpływa na rozpad więzi między małżonkami, w tym Rozwód – czyli kiedy los zamyka drzwi, otwiera okno! - Sochański i Wspólnicy - Kancelaria Adwokacka. Jeśli masz problemy z napisaniem pozwu rozwodowego, wspólnie z małżonkiem mieszkasz za granicą, a mimo to chcesz rozwieść się w Polsce, . Na pewno istnieje wyjście z Twojej sytuacji. Nie ma sytuacji bez wyjścia. cash. Formalne różnice między rozwodem a separacją Szczegóły Opublikowano: 18 maja 2021 W wielu małżeństwach, również tych szczęśliwych i uznawanych za zgodne, często zdarzają się również momenty kryzysu. Czasami są one związane z pewnymi trudnymi do zaakceptowania nawykami, zmianą hierarchii wartości, rosnącymi oczekiwaniami wobec drugiego małżonka, a czasami napięcie wynika z tak wielu zmiennych, że nawet samym zainteresowanym ciężko jest wskazać konkretną przyczynę nieporozumień. W takich sytuacjach w miejscu miłości i zrozumienia pojawia się rozczarowanie i codzienny stres, który w ostateczności może doprowadzić do podjęcia decyzji o rozstaniu. Małżeństwo można zakończyć na dwa sposoby: domagając się separacji lub poprzez orzeczenie rozwodu. Czym jest separacja, a czym rozwód? Głównym założeniem zarówno rozwodu, jak i separacji jest prawna regulacja dalszej relacji między skonfliktowanymi małżonkami. Ma ona również na celu uporządkowanie wielu różnych kwestii związanych chociażby ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, ustaleniem kosztów ich utrzymania i wychowywania, podziałem majątku wspólnego czy roszczeniem zobowiązań alimentacyjnych. W obu przypadkach sprawę rozpoznaje Sąd Okręgowy i podejmuje decyzję na podstawie przeprowadzonej rozprawy oraz wystąpienia określonych prawnie przesłanek. Warto również zaznaczyć, że każda ze stron ma prawo żądać rozwodu bądź separacji zarówno bez orzekania o winie, jak i z orzeczeniem różnicą między tymi dwiema instancjami jest to, że na skutek rozwodu następuje całkowite ustanie małżeństwa, które przestaje istnieć wraz z uprawomocnieniem się orzeczenia. Znów separacja jest swoistym stanem przejściowym. Prawdą jest, że na czas jej trwania uchylona zostaje wspólnota majątkowa, jednakże samo małżeństwo wciąż formalnie istnieje i jeśli strony dojdą do porozumienia, sąd może orzec o zniesieniu stanu separacji. Jednocześnie sądowne orzeczenie separacji nie wyklucza możliwości, aby po jakimś czasie wnieść pozew rozwodowy i definitywnie zakończyć małżeństwo. W każdej z podanych sytuacji niezbędna może okazać się pomoc adwokata – czy to w formie porady dla niezdecydowanych, czy też jako wsparcie tych małżonków, którzy mają problem z wyegzekwowaniem wniesionego żądania. Co jeszcze różni separację od rozwodu? Choć w swoich podstawowych założeniach rozwód i separacja są do siebie zbliżone, można zauważyć między nimi znacznie więcej istotnych różnic. Orzeczenie rozwodu powoduje ustanie małżeństwa, dlatego byli małżonkowie mogą ponownie wejść w nowe związki małżeńskie. W przypadku separacji małżonkowie formalnie nadal pozostają małżeństwem, dlatego nie wolno im wstąpić w żaden inny związek. Z tego samego powodu małżonkowie w separacji są zobowiązani do wierności, gdyż może to zaważyć na decyzji o umorzeniu separacji i powrotu do sytuacji sprzed jej orzeczenia. Na tej samej zasadzie małżonek, który zdecydował się na separację, nie może wrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem związku małżeńskiego (gdyż ten formalnie nie ustał). Rozwód daje możliwość podjęcia decyzji, czy małżonek chce mimo wszystko pozostać przy obecnym nazwisku, czy też wrócić do wcześniejszego. Aby sąd mógł wydać wyrok rozwodowy i rozwiązać małżeństwo, musi zostać stwierdzony tzw. zupełny i trwały rozpad pożycia małżeńskiego w sferze uczuciowej, fizycznej oraz gospodarczej. Ma on miejsce w sytuacji, gdy wedle zgromadzonych przesłanek powrót do wspólnego życia jest niemożliwy. Separacja może jednak zostać orzeczona nawet wtedy, gdy nie został stwierdzony zupełny rozkład pożycia. Rozwód nieodwracalnie znosi wszelką wspólność małżeńską, natomiast przy orzeczeniu separacji możliwe jest uchylenie wspólnoty majątkowej, a gdy dochodzi do zniesienia stanu separacji – wraca również ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Istotną różnicą jest również to, że sprawy o separację w zależności od decyzji małżonków można toczyć na drodze procesu, jak i postępowania nieprocesowego. Jeśli jednak chodzi o rozwód, postępowanie może toczyć się wyłącznie w trybie procesu. Różnice między rozwodem a separacją są zauważalne także na płaszczyźnie alimentacyjnej. Przy rozwodzie obowiązek płacenia alimentów drugiemu z małżonków kończy się po upływie 5 lat (rozwód bez orzeczenia o winie). Znów przy separacji takie ograniczenie nie występuje. Mimo orzeczenia o separacji małżonkowie pozostają w obowiązku do wzajemnej pomocy ( materialnej, opieki w trakcie choroby, wsparcia moralnego i psychicznego) z naciskiem na sytuacje, gdy świadczą za tym względy słuszności. Obowiązek ten nie istnieje w przypadku orzeczenia rozwodu. Obowiązek alimentacyjny orzeczony na podstawie art. 27 KRO wygasa najpóźniej z chwilą uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. Nie może dłużej pozostawać w obrocie tytuł wykonawczy zasądzający świadczenie alimentacyjne pomiędzy małżonkami na podstawie art. 27 KRO, skoro doszło do rozwiązania małżeństwa na skutek orzeczenia rozwodu. Z uzasadnienia Sadu Najwyższego Skarga wniesiona przez pozwaną jest oczywiście bezzasadna. Skarżąca dopatruje się niezgodności prawomocnego orzeczenia w przyjęciu przez Sąd Okręgowy w K., że obowiązek alimentacyjny powoda wygasł w związku z uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego Sądu Okręgowego w G. z dnia 1 lutego 2010 r. Jako przepisy prawa, z którymi uznaje, że zaskarżony wyrok jest sprzeczny skarżąca podała art. 60 w zw. z art. 27 KRO. Pogląd ten jest nietrafny, gdyż utrwalona już praktyka orzecznicza przyjmuje, że obowiązek alimentacyjny orzeczony na podstawie art. 27 KRO wygasa najpóźniej z chwilą uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód (por. uchwała SN z 13 lipca 2011 r., III CZP 39/11). W sprawie trafnie zatem dokonano interpretacji przepisów art. 60 i 27 KRO uznając, że nie może dłużej pozostawać w obrocie tytuł wykonawczy zasądzający świadczenie alimentacyjne pomiędzy małżonkami na podstawie art. 27 KRO, skoro doszło do rozwiązania małżeństwa na skutek orzeczenia rozwodu. Co prawda skarżący wśród podstaw skargi wskazuje także na art. 365 § 1 KPC odnoszący się do mocy wiążącej wyroku rozwodowego, w którego treści stwierdzono brak podstaw do zmiany wysokości obowiązku alimentacyjnego, ale skarżący nie uznaje, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z tym właśnie przepisem. Na marginesie można jednak wskazać, że zakres mocy wiążącej wyroku rozciąga się przede wszystkim na treść sentencji orzeczenia, a z tejże nie sposób jednoznacznie uznać, że doszło do ustanowienia nowego obowiązku alimentacyjnego. Jeśli zaś nawet skarżący tak twierdzi to kwestia ta nie może być analizowana w sprawie dotyczącej pozbawienia wykonalności innego tytułu wykonawczego dotyczącego świadczenia wynikającego z innej podstawy prawnej. (Opracowano na podstawie Postanowienia Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 31 stycznia 2018 r. V CNP 37/17) Radca Prawny/Mediator Sądowy - Prowadzę bardzo dużą ilość spraw z zakresu szeroko pojętego prawa rodzinnego. Najwięcej spośród nich oczywiście dotyczy spraw rozwodowych, choć równie spora grupa zleceń dotyczy spraw o ustalenie kontaktów, alimenty, czy też ograniczenie bądź pozbawienie władzy rodzicielskiej. Jak rozwiązać kryzys w związku małżeńskim? Rozwód i separacja są prawnymi środkami rozwiązywania problemów w związku małżeńskim. Choć oba mechanizmy pozostają do siebie zbliżone, zważyć należy na istotne różnice i odrębne konsekwencje, wywoływane poprzez wydanie wyroku rozwodowego oraz wyroku orzekającego separację prawną. Czym zatem różnią się obie instytucje i która z nich jest lepsza dla zażegnania konfliktu pomiędzy małżonkami? Wątpliwości w tym zakresie wyjaśnia adwokat Angelika Rucińska. Zgodnie z przepisem art. 56 każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód, jeśli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem judykatury i doktryny, pożycie małżeńskie charakteryzowane jest poprzez istnienie trzech, podstawowych więzi: gospodarczej, duchowej (emocjonalnej) oraz fizycznej. Analiza pożycia małżeńskiego będzie zatem sprowadzała się do ustaleń, czy strony zamieszkują razem, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, współżyją ze sobą fizycznie oraz czy łączy ich więź uczuciowa. Dopiero stwierdzenie, że doszło do łącznego ustania wszystkich, powyższych elementów, uzasadnia żądanie orzeczenia rozwodu, o ile oczywiście ich zerwanie nosi znamiona ,,trwałości”, co oznacza, że nie ma możliwości na wznowienie pożycia w przyszłości. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach dopuszczalne jest uznanie za zupełny rozkład pożycia sytuacji, gdy przy niepełnym zaniku określonej więzi, intensywność rozpadu innych relacji pozwala orzec, że rozkład jest zupełny. Jednocześnie ustawodawca określił tzw. negatywne przesłanki rozwodowe, których zaistnienie, pomimo stwierdzenia zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, czyni niedopuszczalnym podjęcie przez sąd rozstrzygnięcia w przedmiocie orzeczenia rozwodu. Rozwód nie jest możliwy w następujących przypadkach: Jeżeli wskutek niego mogłoby ucierpieć dobro wspólnych dzieci małżonków, Jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a także: Jeżeli rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód lub gdy odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. W wyroku orzekającym rozwód sąd obligatoryjnie zamieszcza postanowienia w przedmiocie władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków, kontaktach rodziców z dzieckiem (na zgodny wniosek stron sąd nie orzeka o tych kontaktach) oraz w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka (alimenty). Szczególnie istotnym jest okoliczność, iż już w rozstrzygnięciu rozwodowym sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego z nich do określonych obowiązków i uprawnień. Poza powyższym, jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków (w wyjątkowych przypadkach sąd może orzec eksmisję drugiego małżonka). Dodatkowo, na wniosek jednego z małżonków, możliwe jest w ramach przedmiotowego wyroku dokonanie podziału majątku wspólnego stron, o ile przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu (art. 58 Orzekając rozwód sąd rozstrzyga także, czy i który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego, chyba że obie strony zgłoszą zgodny wniosek w przedmiocie nieorzekania o winie (art. 57 Co jest skutkiem orzeczenia rozwodu? Skutkiem orzeczenia rozwodu jest ustanie więzi prawnych, wynikających z rozwiązanego małżeństwa, i tak: ustaje małżeństwo pomiędzy stronami, ustają prawa i obowiązki osobiste między małżonkami, ustaje wspólność majątkowa, ustaje ustawowe dziedziczenie po małżonku, ustaje po 300 dniach domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki. Natomiast część więzi prawnych trwa nadal po rozwodzie, choć ulegają one z mocy prawa przekształceniu, jak przekształcenie obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny (art. 27 w obowiązek alimentacyjny względem wspólnych dzieci (art. 133 i obowiązek względem małżonka, który ma charakter terminowy – co do zasady jest to 5 lat (art. 60 Z inicjatywy osoby rozwiedzionej, możliwy jest powrót przez małżonka do nazwiska sprzed zawarcia małżeństwa (art. 59 Tymczasem jedyną przesłanką dla orzeczenia separacji jest zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Nie jest zatem wymagane, by ustanie więzi było trwałe, co wynika zresztą z samego uzasadnienia aksjologicznego wprowadzenia prawnego zalegalizowania stanu faktycznej separacji, która w danych okolicznościach może i ma przyczyniać się do złagodzenia konfliktów pomiędzy stronami i eliminacji ich przyczyn. Orzekając separację sąd ustala, czy i który z małżonków ponosi winę za zupełny rozkład pożycia, choć na zgodny wniosek stron nie podejmuje rozstrzygnięcia w tym zakresie; wówczas następują takie skutki, jakby żaden z małżonków nie był winny. Także w przypadku tej instytucji sformułowane zostały przesłanki negatywne, jakimi są zagrożenie dla dobra małoletnich, wspólnych dzieci stron, bądź sprzeczność orzeczenia z zasadami współżycia społecznego (art. 611 Orzeczenie separacji, w przeciwieństwie do rozwodu, jest zatem możliwe także wówczas, gdy żąda jej małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego. Gdy strony nie mają wspólnych, małoletnich dzieci, sąd może orzec separacje na podstawie zgodnego żądania stron. Struktura wyroku w przedmiocie separacji jest taka sama, jak dla wyroku rozwodowego, w zakresie regulacji skutków alimentacyjnych, władzy rodzicielskiej oraz prawa do mieszkania, choć postanowienia te winny uwzględniać fakt dalszego istnienia rodziny. Podkreślić jednak należy, iż obowiązek alimentacyjny wobec małżonka w separacji ma charakter bezterminowy, także wówczas, gdy zobowiązanym jest małżonek nieponoszący winy w rozkładzie pożycia. Zgodnie z przepisem art. 614 § 1 orzeczenie separacji ma skutki takie, jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej. Stwierdzić należy, iż konsekwencje separacji nie są tak daleko idące, jak w przypadku rozwodu, gdyż małżeństwo stron nadal istnieje, co uniemożliwia zawarcie nowego związku. Wskazać należy, że co do zasady ustają prawa i obowiązki osobiste między małżonkami, w tym obowiązek wspólnego pożycia. Niektóre z nich pozostają jednak aktualne, i tak małżonkowie zobowiązani są w dalszym ciągu do wzajemnej pomocy (jeżeli wymagają tego względy słuszności) i wierności. Wraz z wydaniem wyroku orzekającego separację, ustaje wspólność i powstaje rozdzielność majątkowa. Separowany małżonek nie może wrócić do swojego poprzedniego nazwiska, a strony w czasie trwania separacji nie dziedziczą po sobie. Podobnie jak przy rozwodzie, obowiązek alimentacji przekształca się w dwa obowiązki – względem dzieci i względem małżonka. Jednocześnie w akcie małżeństwa umieszczona zostaje dodatkowa wzmianka o orzeczeniu separacji. Kiedy następuje zniesienie separacji? Zniesienie separacji następuje na zgodne żądanie małżonków, zaś z chwilą zniesienia separacji, ustają jej skutki (art. 616 Co istotne, pozwany w procesie o rozwód lub o separację również może zażądać orzeczenia rozwodu, bądź separacji pomiędzy stronami. Jeżeli w procesie o rozwód jedna ze stron żąda rozwodu, zaś druga separacji, sąd orzeknie o rozwodzie, o ile spełnione są przesłanki do rozwiązania małżeństwa. Jeżeli orzeczenie rozwodu jest niemożliwe, zaś żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeknie separację (art. 612 § 2 Podjęcie decyzji o wystąpieniu z żądaniem orzeczenia rozwodu lub separacji wobec występujących w małżeństwie problemów, jest niewątpliwie trudnym zadaniem. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, adwokat Angelika Rucińska służy profesjonalną pomocą i fachową poradą. Skorzystaj z pomocy doświadczonego Adwokata w Poznaniu. Przybliż nam swój problem, a my wskażemy Ci najszybsze i skuteczne rozwiązania sprawy!

kiedy rozwód jest niemożliwy